பகடி

இருள்முகம் கொண்டு புதுநிலவு

கருமை போர்த்திய நீலவானில்

தவழும் இப்பொழுதில் பால்வீதி

கண்டு கிடக்கிறேன்...

முன்தின இரவின் கனவொன்றில்

வென்தாரிகை கருந்திரை கிழித்துவந்து

மறுஇரவில் கதைத்திருப்பதாய் உரைத்ததால்

வெளிகண்டு கிடக்கிறேன்...

அதோ அவள்! கீற்றாய் மறைந்தாள்

உதிக்கும்முன் கறைந்தது புன்னகை

அதோ அங்கே, இதோ இங்கே
அங்கிங்கெனாதபடி திரைகிழிசல்களாய் மிளிர்கிறாள்

அவள் லீலைகள் கண்டுவியக்கிறேன்!

அவள் களிகண்டு கிடக்கிறேன்,

அவள் வாக்கு வெறும் பகடி என்றறியாது...

'

'

P.S: சில தினங்களுக்கு முன் நிகழ்ந்த 'Leonoid' வின்கற்கள் பொழிவை எண்ணி கிறுக்கியது

இலையுதிரா காலம்

முடிவற்ற கரைதனில்

மீய்ந்துகிடக்கும் அலைகளை

அள்ளி பருகுகிறேன்

தீர்வதாயில்லை தாகம்

கவிதைகள் சேகரித்த

காகிதங்கள் எரித்து

அனல் சேர்க்கிறேன்

காய்வதாயில்லை குளிர்

அரிமாவாய் வென்ற

இரைதனை காகமாய்

கொத்தி உன்கிறேன்

அடங்குவதாயில்லை பசி

ஆழிப்பேரலைகள் சுமக்கும்

சூராவளி காற்றாய்

பலம்கொண்டு ஈர்க்கிறேன்

உதிர்வதாயில்லை இந்த சிற்றிலை!

கனவுகள்

இமைகள் வழியே

வழிந்து நிற்கும் க‌ன‌வுகளை

தலை‌ய‌னை வழியே

ஒழுகவிட்டு விழிக்கிறேன்

ச‌ன்னல் திறைவிலக்கி

கதிரவனின் ஒளிகொண்டு

அறையில் நிரம்பியிருக்கும்

இருள் துடைத்தெடுக்கிறேன்

ஆதவனின் கரம்பட்டு

மலரும் பூக்கள்

வாடையற்றுகிடக்கும் காற்றை

மணம்வீசும் தென்றலாய் மாற்ற‌

புன்னகைக்கிறேன்

இமைக்கும் பொழுதில்

நிகழ்ந்து போகும் நிகழ்வுகள்

வெற்றிரவுகளில் இமைகளுக்குள்

வந்து வழிந்து நிற்கின்றன‌

சில நினைவுகள் இப்படித்தான்

சில நிகழ்வுகள் இப்படித்தான்

சில கனவுகள் இப்படித்தான்

இமைதட்டும் சிறுநொடிக்குள்

இதழ்மலர்ந்து மறைகின்றன‌...

இடைவெளி...

வடிவமைத்த‌ எழுத்துக்கள்

கோர்த்தமைத்த வார்த்தைகள்

சேர்ந்தமைத்த‌ வரிகள்

நிரம்பமைந்த கவிதை

சுமந்த வெள்ளைத்தாள்

தாங்கிய தென்றலில்

படரும் சுகந்தத்தை

உரிமைகொண்டாடும் மலர்கள்

ஏந்திய முன்பனிகளை

செங்கதிரால் மெல்ல உருக்கும்

அதிகாலை ஆதவனின்

அழகிய உதயம் கண்டு

மறந்துவிட்டிருந்தது நிகழ்வுகளை மட்டுமல்ல‌

நிறைந்திருக்கும் நினைவுகளையும்தான்...